پادشاهی که گم شد

«بوستان» سعدی یا «سعدی نامه» نخستین اثر شیخ مصلح‌الدین سعدی شیرازی، شاعر و حکیم بزرگ ایرانی‌ است. سعدی این اثر مهم و باارزش را در زمانی که در سفر بوده است، سروده و هنگام بازگشت به شیراز آن را برای دوستانش خوانده است. کار سرودن بوستان در سال ۶۵۵ هجری قمری پایان یافته است. این کتاب از نظر قالب و وزن، شعری حماسی است؛ هر چند از نظر محتوا، در باره‌ی اخلاق، تربیت، سیاست و کارهای اجتماعی است.

ویژگی مهم این شاهکار‌ بزرگ جهانی، روانی و سادگی زبان‌ آن در کنار مفاهیم عمیق اخلاقی‌ است که در حکایت‌های شیرین آن دیده می‌شود. کتاب بوستان سعدی از یک سرآغاز (دیباچه) و ده باب تشکیل شده است. قصه‌های این کتاب، از میان این باب‌ها برای شما انتخاب وبا زبانی روان، بازآفرینی شده است.