محبوب من

نه دل سیر می‌شود از سیر رسول خدا و نه ذهن خسته می‌شود از شنیدن و خواندن و دانستن سیرۀ او.
دل تنگتتر می‌شود و طالب‌تر!
بی دلیل نیست که خداوند هم مشتاق رسولش بوده است
و
خدایا ما شکایت داریم به درگاه تو که او را ندیدیم و حالا در این زمانۀ نبودن او از تو فرج مولایمان، پسر پیامبرمان مهدی را خواهانیم تا با دیدنش زندگیمان رنگ بگیرد و معنای لذت را دریابیم.
این نوشته اثر ناچیزی است از لحظات بودن با محبوبی که تمام زندگی من را مسخّر خودش کرده است و البته که امید دارم تا در جلدهای بعدی ادامه پیدا کند که یکی از لذات زندگی من که نه، لذیذترین لحظات زندگیم خواندن و گفتن از اوست.